Priče o mafiji su nepresušna holivudska tema, što pokazuje i novi film Martina Skorsezea koji je izazvao vrlo pozitivne prve reakcije kritičara. “The Irishman” će od danas biti dostupan na striming servisu Netflix, a u pitanju je priča o mafijaškoj porodici Bufalino i poznatom sindikalcu Džimiju Hofi.
To je samo posljednji u nizu filmova u žanru koji zadivljuje publiku i filmadžije već decenijama, što ne iznenađuje stručnjake za popularnu kulturu, jer po njima mafijaške teme nude kombinaciju kriminala, porodičnih priča, zločina i američkog sna.
“To je žanr koji ‘pogađa žicu’ između fascinacije kriminalom i porodične dinamike sa kojom se gledaoci mogu povezati”, objasnio je Dejvid Šmid, urednik knjige “Nasilje u američkoj pop kulturi” i profesor na Univerzitetu u Bafalu u razgovoru za “NY Times”.
“The Irishman” sa Robertom Denirom, Al Paćinom i Džoom Pešijem u glavnim ulogama, nastavlja niz od filma “Little Ceasar” iz 1931. preko kultnog “The Godfather” i serije “The Sopranos” koji su zabilježili velike uspjehe kako u bioskopima, tako i na dodjelama nagrada.
Skorseze se ovim ostvarenjem vratio na italijansko-američke teme koje je već istraživao u filmovima kao što su “Goodfellas” i “Casino”, a očekuje se da će “The Irishman” biti među vodećim kandidatima za Oskara iduće godine.
“Mafija je uveliko zamijenila vestern kao velika američka filmska tema. Suprotno geografskim granicama vesterna, filmovi o mafiji govore o određivanju urbanih granica, ali su ujedno i velike priče o useljavanju u stranu zemlju i teškom radu kako bi se preživjelo”, kaže Robert Tompson, profesor pop kulture na Univerzitetu Sirakuz.
Velike američko-italijanske porodice gledaocima nude snažne likove za koje je moguće navijati čak i ako su sa pogrešne strane zakona, smatraju stručnjaci, a serija “The Sopranos” tome je dodala novu notu, neurotičnog i emotivno zbunjenog mafijaškog bosa.
“To je dobro odjeknulo jer mnogi od nas rade posao koji ne žele”, kazao je Šmid.
Nasilje je ključan dio mafijaškog paketa, ali ono je mnogo manje krvavo nego u mnogim akcionim filmovima.
“Eksplicitno nasilni mafijaški filmovi ne bi bili tako popularni. Gledaoci vole da se zanesu romantičnim elementom emigrantskog narativa u kojem osoba koja je ‘niko’ postaje kum”, tvrdi Šmid