Na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu diplomirao je 1940, i to na pedagoško-filozofskoj grupi. Za vrijeme Drugog svjetskog rata borio se u partizanima.
Humorista, autor rodoljubive i dječije poezije, jedan je od najplodnijih i najpopularnijih jugoslovenskih pisaca u periodu poslije Drugog svjetskog rata.
Najpoznatija djela su mu “Pod Grmečem”, “Doživljaji Nikoletine Bursaća”, “Gluvi barut”, “Osma ofanziva”, “Bašta sljezove boje”
U zagrebačkom časopisu “Start” 1974. govorio je o Novoj godini:
“Iskreno da kažem, ne sjećam se neke naročito vesele Nove godine. U mom kraju u Bosni nije običaj da se slavi Nova godina, pa me kad sam poslije došao u grad, uvijek čudilo i bilo mi je neobično to novogodišnje slavlje. A moram reći da ništa više na svijetu ne mrzim od Nove godine. Možda i zato što sam službeno rođen prvog januara, pa me svaka nova godina opominje da sam stariji godinu dana i da ću slijedeće biti – još stariji.”
Branko Ćopić 1984. godine izvršio je samoubistvo skočivši sa Brankovog mosta, ispod kojeg je i prespavao prvi put kada je došao u Beograd 1935. godine.