Rođen je u Kumrovcu u Austrougarskoj. Izučio je u Sisku bravarski zanat, pa je počeo da radi kao metalski radnik u Zagrebu, a zatim u fabrikama u više zemalja.
Kao austrougarski kaplar učestvovao je u Prvom svjetskom ratu. Borio se protiv srpske vojske tokom austrougarske agresije na Srbiju, o čemu se nikada nije govorilo u njegovoj biografiji.
Teško je ranjen i zarobljen 1915. godine na Karpatima, na Istočnom frontu. Poslije toga učestvovao je u Oktobarskoj revoluciji.
U Jugoslaviju se vratio krajem oktobra 1920. godine, kada je postao član Komunističke partije Jugoslavije, a 1937. njen generalni sekretar, voljom Josifa Visarionoviča Staljina, poslije smjenjivanja i strijeljanja Milana Gorkića.
Radio je 1936. i 1937. u Kominterni u Moskvi.
Kao vođa Komunističke partije Jugoslavije vodio je u Drugom svjetskom ratu partizanski ustanak protiv Nijemaca od 1941. godine do kraja rata.
Bio je jedan od osnivača i istaknutih lidera Pokreta nesvrstanih.