Osim šturog saopštenja beogradske policije povodom ranjavanja biznismena iz Nikšića Miodraga Dake Davidovića u Beogradu, u kome je rečeno “da se intenzivno radi na rasvjetljavanju svih činjenica i okolnosti ovog događaja”, istražni organi u Srbiji nisu iznijeli nove informacije.
Tokom dana Radio Slobodna Evropa (RSE) je stupio u kontakt sa biznismenom Davidovićem, međutim kako nam je saopštio “nije bio u prilici da razgovara”.
Dok je sjedio u baru beogradskog hotela Crowne Plaza, nekadašnjeg Interkontinentala, sa episkopom Srpske pravoslavne crkve (SPC) Joanikijem, nepoznata osoba je ispalila hitac iz snajpera koji je Davidovića pogodio u ruku. On je u Crnoj Gori poznat kao biznismen, nekadašnji šef nikšićke policije, saradnik haškog osuđenika Radovana Karadžića u vrijeme rata u BiH, a jedan je od najvećih donatora i ktitora SPC-a Crnoj Gori.
Odgovarajući na novinarsko pitanje, crnogorski premijer Duško Marković je saopštio da je svaki atak na život čovjeka za njega neprihvatljiv i drzak čin. Marković je naveo da se putem medija upoznao sa napadom na biznismena Davidovića u Beogradu.
“Dobro je da nema tragičnih posljedica. Nadam se da će istražni organi Republike Srbije naći brzo odgovor i riješiti taj slučaj”, rekao je Marković novinarima.
Reakcije opozicije
Dok se čekaju rezultati istrage, reakcija na ranjavanje biznismena iz Nikšića Miodraga Daku Davidović, stigla je od opozicionog Demokratskog fronta (DF), u čijem saopštenju je ocijenjeno da se “atentatom koji je izvršen u Beogradu na vladiku Joanikija i Miodraga Daku Davidovića želi poslati poruka čitavom srpskom narodu”.
DF je u političkom saopštenju ocijenio da se atentat nije slučajno desio uoči crkveno-narodnog sabora u Nikšiću (21. decembra) i neposredno nakon stavljanja Zakona o slobodi vjeroispovijesti u proceduru Skupštine Crne Gore, a za koji tvrde da je uperen protiv Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori.
Opoziciona Ujedinjena Crna Gora je ukazala da se protiv Davidovića u Crnoj Gori ne vodi ni jedan krivični postupak i da je Davidović osoba koja nikada nije krila svoj opozicioni stav “zbog čega je u nekoj vrsti egzila’ i čija je sigurnost u rodnom Nikšiću više puta bila ugrožena”.
Od ekonomiste do bezbjednjaka
Ime Miodraga Dake Davidovića je u Crnoj Gori poznato od ranih devedesetih godina i povezano je sa službama bezbjednosti, biznisom, ratom u Bosni i Hercegovini, politikom i crkvom.
Do kraja osamdesetih godina prošlog vijeka Davidović je bio ekonomista u Željezari Nikšić, da bi tokom devedesetih godina osnovao preduzeće Neksan. Davidović je bio i načelnik Centra bezbjednosti u Nikšiću. Tokom rata u Bosni i Hercegovini, Davidović je u skladu sa tadašnjom zvaničnom politikom Crne Gore i Savezne Republike Jugoslavije radio u korist vojske bosanskih Srba, a takođe bio ministar u ratnoj Vladi takozvane Srpske autonomne pokrajine (SAO) Hercegovina, koju je u istočnoj Hercegovini osnovala 1991. godine Srpska demokratska stranka (SDS) Radovana Karadžića.
Po okončanju oružanih sukoba, Davidović je ušao u biznis, ali i politiku u Crnoj Gori. U jeku političkog sukoba Momira Bulatovića i Mila Đukanovića unutar jedinstvene Demokratske partije socijalista 1997. godine Davidović je stao na stranu svog kuma Momira Bulatovića. Davidović je tada bio i uhapšen pod, nikad dokazanom, optužbom da je navodno manipulisao u trgovini cigaretama i oštetio republičku kasu za više od deset miliona eura. Tadašnji predsjednik Crne Gore Momir Bulatović je abolirao Davidovića.
Povratak biznisu i finansiranje SPC
Početkom 21. vijeka Davidović je nastavio sa biznisom, pri čemu je u par navrata svojim kapitalom, a u dogovoru sa tadašnjim crnogorskim Vladama, preuzimao menadžment Željezare u Nikšiću, čime je fabriku pred stečajem spašavao od bankrota i gašenja. To je trajalo do privatizacije Željezare koju je otkupio turski Toshčelik.
Davidovićeva kompanija Neksan se bavila trgovinom alkoholnim pićima i gorivom, te izgradnjom objekata. Mediji su izvještavali da se Neksan, pored drugih firmi među kojima su i državne, bavio navodno fiktivnim izvozom goriva na Kosovo 2009. godine, što nikada nije ni demantovano niti procesuirano. Davidović posljednjih godina živi i radi u Beogradu, odakle vodi dio poslova i u Crnoj Gori.
Davidović je jedan od najvećih finansijera i podržavalaca Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori gdje je finansirao izgradnju i renoviranje crkvenih objekata među kojima je i manastir Ostrog. Zbog toga je odlikovan od strane patrijarha Irineja, ali i mitropolita Amfilohija najvišim ordenjem.
Davidovićevo ime se pominjalo u dijelu crnogorskih medija u kontekstu finansiranja opozicionih, uglavnom prosrpskih političkih partija. U jeku istrage o “pokušaju državnog udara” za vrijeme parlamentarnih izbora 2016. godine, Davidović se oglasio saopštenjem u kome je rekao da nikog od uhapšenih ne poznaje, da nikog nije finansirao niti ubjeđivao da ubijaju. Davidović je upozorio:
“Ako se, ne daj Bože, bilo šta desi mojoj porodici, mojim saradnicima i mojim zaposlenima, jasno je sa koje je adrese došla poruka. Prirodno je da ovako razmišljam jer je ovakva pisanija stvorila nezdravu klimu u javnosti i označila me kao finansijera terorista”.
Od tada Davidović nije pominjan u kontekstu “državnog udara”.
Prije par godina, Davidović je najavljivao mogućnost da se kandiduje za poziciju gradonačelnika Nikšića ili predsjednika Crne Gore.
Jedna od njegovih posljednjih javnih poslovnih aktivnosti je bila izgradnja zgrade na obali Morače u Podgorici, koju je od njega otkupila Vlada Srbije za skoro 3,5 miliona eura. To je bila donacija Vlade Srbije za osnivanje Srpske kuće – kao sjedišta institucija i organizacija osnovanih radi očuvanja kulturnog i nacionalnog identiteta srpskog naroda U Crnoj Gori.