Bivši ukrajinski ambasador u BiH i Hrvatskoj, Oleksandr Levchenko, za “Face.ba” piše o situaciji u Ukrajini, prenoseći aktuelna dešavanja koja su potaknuta ruskom agresijom na Ukrajini.
“25. juna ove godine Pretpretresno vijeće Međunarodnog krivičnog suda (MKS)
izdalo je naloge za hapšenje bivšeg ministra odbrane Ruske Federacije Šojgua i
načelnika Generalštaba Oružanih snaga Ruske Federacije Gerasimova. MKS je
utvrdio ličnu odgovornost Gerasimova i Šojgua za međunarodne zločine počinjene
između 10. oktobra 2022. i 9. marta 2023. godine.
Gerasimov i Šojgu odgovorni su za napade na civilne objekte, raketne napade na energetsku
infrastrukturu, nanošenje prekomjerne štete civilima i objektima, kao i za zločine
protiv čovječnosti. Nalog za hapšenje MKS-a znači da Šojgu i Gerasimov sada
mogu biti pritvoreni i izvedeni pred suđenje u 124 zemlje koje su ratificirale
Rimski statut. Ukupno je Međunarodni krivični sud već izdao naloge za hapšenje
šest visokih ruskih zvaničnika umiješanih u zločine u okviru ruske agresije na
Ukrajinu. To su šef Kremlja Putin, “dječiji ombudsman” Ruske Federacije Ljvova-
Belova, komandant ruske dalekometne avijacije Kobilaš, komandant Crnomorske
flote Ruske Federacije Sokolov, a sada Šojgu i Gerasimov. U dvije trećine
svjetskih država koje su ratificirale Rimski statut, ove osobe čekaju hapšenje i
predaju u ruke međunarodne pravde.
Odluka Međunarodnog suda pravde ne može se poništiti međunarodnom diplomatijom. Optuženi će biti procesuirani do zadovoljenja pravde. Istovremeno, Rusija se pretvara da ne primjećuje odluke
međunarodnih institucija koje nastoji poniziti i uništiti. Štaviše, Kremlj suštinski
ignoriše odluke Međunarodnog krivičnog suda. Izjavljeno je da Rusija nije članica
Rimskog statuta, stoga Moskva ne priznaje odluke Međunarodnog krivičnog suda.
Podsjetimo, još u martu 2023. godine Pretpretresno vijeće Međunarodnog
krivičnog suda izdalo je nalog za hapšenje predsjednika Ruske Federacije
Vladimira Putina i ombudsmenke za prava djeteta u Ruskoj Federaciji Marije
Ljvove-Belove. Odluka MKS-a donesena je u okviru slučaja “o ilegalnoj
deportaciji djece sa teritorija Ukrajine koje su okupirale ruske snage od 24.
februara 2022. godine”. Međutim, Rusija se tradicionalno pretvara da je se ova
odluka ne tiče i da Putin ne može biti uhapšen po „definiciji“. Na kraju, svjedoci
smo očajničkih pokušaja ruskih vlasti da pitanje Međunarodnog krivičnog suda i,
zapravo, odgovornosti za zločine nad Ukrajinom prebace u propagandni plan.
Bukvalno odmah nakon objavljivanja informacije Međunarodnog krivičnog suda o
raspisivanju potjernica za S. Šojguom i V. Gerasimovim, u vodećim ruskim
medijima pojavile su se dezinformacije o navodnim “ratnim zločinima u regiji
Harkiv” koje su navodno počinile Oružane snage Ukrajine. Kremlj priprema čitav
niz ciničnih optužbi Ukrajine za ratne zločine navodno protiv sopstvenog
stanovništva. S obzirom na ovaj drski pristup Rusije, Zapad mora preduzeti
ozbiljne sistemske mjere da uhapsi i procesuira one koji su krivi za ratne zločine i
druge zločine koji su pod jurisdikcijom MKS-a tokom rata protiv Ukrajine.
Izdavanje naloga za hapšenje ne bi trebalo da bude čisto simbolična gesta. Događaj
bi trebao praktično ponoviti, operaciju pronalaženja bivših nacističkih zločinaca
nakon Drugog svjetskog rata. Samo pod takvim uslovima moći će se na klupi
vidjeti ruski političari, počevši od predsjednika, pa do rukovodstva i osoblja ruske
vojske, koji su direktno ubijali ukrajinske građane i izdavali zločinačke naredbe.
Istovremeno, ruski propagandisti, posebno iz informativnog tima Kremlja,
takozvani “ratni dopisnici”, blogeri, kao i razni tzv. “djelatnici” kulture, koji su
sistematski pozivali i pozivaju na nasilje nad građanima Ukrajine i uništenje
ukrajinske države moraju biti progonjeni od strane MKS.
Ovdje posebno mjesto zauzimaju ideolozi “ruskog svijeta” i “ruske ideje” poput Aleksandra Dugina i
arhijereja Ruske pravoslavne crkve. Prije svega, riječ je o moskovskom patrijarhu
Kirilu, koji je blagoslovio rat protiv kršćana u Ukrajini i organizirao vojni krstaški
pohod protiv pravoslavne Ukrajine s ciljem njenog uništenja. Postalo je jasno da je
samo sistematskim pristupom organizovanju rada međunarodnog suda moguće sve
krivce privesti pravdi. U tako važnoj stvari ne može biti izuzetaka u pogledu
prezimena i društvenog položaja.
S tim u vezi, američki State Department je podržao istragu Međunarodnog krivičnog suda protiv ruskih zvaničnika. U izjavi predstavnika Steate Departmenta naglašeno je da su „ruske trupe počinile zločine
tokom ilegalne invazije na Ukrajinu i da za ta zlodjela treba da postoji odgovornost.
State Department podržava niz međunarodnih istraga ruskih zločina u Ukrajini,
uključujući istragu Međunarodnog krivičnog suda.”
Iza svakog počinjenog zločina stoji zločinac koji ima određeno ime i prezime.
Međunarodni krivični sud je identifikovao konkretne osobe iz najvišeg
rukovodstva Ruske Federacije koje su počinile ratne zločine. Protiv njih šest,
uključujući predsjednika Ruske Federacije Vladimira Putina, bivšeg ministra
odbrane Ruske Federacije Sergeja Šojgua i načelnika Generalštaba Oružanih snaga
Ruske Federacije Valerija Gerasimova, pokrenuti su krivični postupci. To znači da
je najviše vojno rukovodstvo Ruske Federacije optuženo za zločine. Postalo je
napokon očigledno da u Rusiji znak Z označava samo Zlo i Zločin.”