Od snage infarkta zavisi i povratak bolesnika u aktivan život. Kod većine bolesnika potpuni oporavak uslijedi obično oko šest sedmica poslije udara. To je tzv. hospitalna rehabilitacija. Nakon nje bolesnik dolazi kući gdje je, nažalost, prepušten sam sebi i gdje, ako ne nastavi ispravnu rehabilitaciju, može lako da doživi novi srčani udar. Onaj ko preživi infarkt mora preispitati svoj život, mora prije svega shvatiti kako je izbjegao ono najgore i da sad zapravo počinje novi, drugi život.
Dakle, šta učiniti?
U prvom redu treba zauvijek eliminisati teže fizičke aktivnosti, ali to ne znači da je potrebna potpuna neaktivnost i nepokretnost, a posebno se to odnosi na one sa „sjedećim“ zanimanjima. Ispitivanja su pokazala da je lagano trčanje (jogging) najefikasnije u rehabilitaciji takvih bolesnika i u sprečavanju novih srčanih udara. Doziranje takvih napora treba prepustiti ljekaru koji ima iskustva u rehabilitaciji srčanih bolesnika. Trčanje, ili neka druga umjerena rekreativna aktivnost, poboljšava ne samo fizičko nego i psihičko stanje bolesnika, oslobađa ga straha i depresije – tako čestih simptoma u postinfarktnim stanjima.
Treba ozbiljno redukovati prekomjernu tjelesnu težinu, jer više kilograma opterećuje rad srca. Mršavljenje treba biti postepeno i pod ljekarskim nadzorom. Za srce je vrlo važno šta jedemo i koliko.
Nemojte pretjerivati s masnoćama u hrani, jer holesterol i zasićene masti povećavaju rizik od koronarne bolesti. Neka se na vašem stolu češće nađu vegetativna, tj. biljna ulja. Koliko god je to moguće održavajte povišen krvni pitisak na štomanjem nivou. Naravno,uz pomoć ljekara.
Cigarete zaboravite!
Pušenje povećava rizik srčanih oboljenja, naročito kod muškaraca mlađih od 50 godina. Pušači dva puta češće umiru od srčanog infarkta nego nepušači.
Izbjegavajte duševne napetosti i stresove. I jedno i drugo može se smanjiti većom fizičkom aktivnošću. Tjelesni rad ili kretanje je ventil sigurnosti za izbjegavanje duševne napetosti. U toku rekreativne fizičke aktivnosti čovjek je praktički zaštićen od djelovanja psihičkih stresova urbane sredine. Međutim, ne učestvujte u sportovima i igrama u kojima se treba takmičiti.
Ne pretjerujte s obavezama na radnom mjestu i redovno idite na svoje odmore i slobodne dane. Život treba da bude uredan, s mnogo sna noću i povremenog dnevnog odmora. Ako se bolesnik koji je prebolio koronarnu bolest dobro oporavio, on može opet da obavlja svoj posao. Ljekari smatraju da se većina takvih bolesnika može vratiti čak i na poslove s velikom odgovornošću i velikim emotivnim opterećenjima.
Na kraju, ljekove koje vam je prepisao ljekar, treba uredno i disciplinovano trošiti.
A seks?
Bolesnici koji su preboljeli srčani udar često su vrlo uplašeni, boje se ponovljenih udara za vrijeme odnosa. Katkad je partner/ka više u btizi nego bolesnik. Međutim, i odricanje od seksualnog života može postati faktor rizika za novi srčani udar. Seksualna aktivnost nije prekomjeran napor za srce. Ako je srčani bolesnik dobro rehabilitovan, ako se obavlja odnos u normalnim uslovima (bez eksperimentisanja i krajnosti), onda bolesnici zaista ne moraju strahovati od iznenadne „slatke smrti“. Prema tome, pamet u glavu i hrabro naprijed!