Predsjednik Čilea Sebastijan Pinjera izjavio je da je ta zemlja “u ratu”, nakon trodnevnih nereda i pljački u kojima je sedam ljudi izgubilo život, što je najveća socijalna buna u više decenija.
“Mi smo u ratu protiv moćnog i nemilosrdnog neprijatelja, neprijatelja koji ne poštuje nikoga i ništa i koji je spreman da koristi nasilje i zločine bez ikakvih ograničenja”, rekao je Pinjera juče novinarima.
U Santjagu je juče drugu noć zaredom na snazi bio policijski čas od 19.00 do 06.00 po lokalnom vremenu.
Vanredno stanje je pored prijestonice proglašeno i u više regiona, kao i u drugim najvećim gradovima.
General Havijer Iturijaga, kog je Pinjera u petak zadužio da povrati red , pozvao je građane da ostanu “mirni” i da ne napuštaju domove.
Neredi su nastavljeni i juče, a popodne su se demonstranti u centru Santjaga sukobili s policijom dok je u drugim djelovima grada došlo do pljačkanja.
Vatrogasci su naveli da je pet osoba nastradalo kada je tokom pljačke fabrike za proizvodnju odjeće izbio požar, dok je još dvoje poginulo u noći između petka i subote u požaru u supermarketu.
Dvije osobe su pogođene mecima i hospitalizovane su u “teškom” stanju, nakon incidenta s policijom.
Na ulicama glavnog grada Čilea nalazi se skoro 10.000 policajaca i vojnika.
Vojne patrole se Santjagom kreću prvi put od pada diktature generala Augusta Pinočea (1973-1990).
Prema navodima vlasti, uhapšeno je ukupno 1.462 osobe, 644 u Santjagu i 848 u ostatku zemlje.
Nakon tri dana nasilja, centar Santjaga, kao i centri drugih velikih gradova poput Valparaisa i Konsepsiona, izgleda opustošeno.
Usljed policijskog časa je otkazano više stotina letova s aerodroma u Santjagu pa je na hiljade putnika tokom noći ostalo blokirano na terminalima.
Protesti su počeli u petak zbog povećanja cijene karata za metro u Santjagu.
Riječ je o najrazvijenijoj mreži podzemne željeznice u Južnoj Americi koja dnevno preveze oko tri miliona putnika.
Pinjera je u subotu suspendovao odluku o poskupljenju, ali su se protesti nastavili, potpaljeni bijesom naroda zbog socijalno-ekonomskih uslova i nejednakosti u zemlji hvaljenoj zbog političke i ekonomske stabilnosti ali u kojoj su zdravstvo i obrazovanje gotovo potpuno u rukama privatnog sektora.