U poslednjih nekoliko godina saznali smo mnogo o geološkoj raznolikosti i historiji ove planete, pa su astronomi sve optimističniji da će otkriti tragove života, sadašnjeg ili nekadašnjeg.
Pitanje života na Marsu zahtijeva nov naučni koncept i znanje o tome gde bi trebalo vršiti istraživanja na Crvenoj planeti.
Astrobiolozi i drugi stručnjaci bavili su se nekim od ovih pitanja u novembru na naučnoj konferenciji u Karlsbadu u Novom Meksiku. Oni su diskutovali o tome koji je najefikasniji način potrage za životom na Marsu, sa sistemima za prikupljanje uzoraka i bez njih.
U takve sisteme spada i Mars 2020 rover, vozilo koje je dizajnirala NASA i koje će u ljeto ove godine biti lansirano u svemir kako bi stiglo na Crvenu planetu i počelo sa prikupljanjem uzoraka koji bi mogli da budu od koristi istraživačima.
Učesnici konferencije složili su se da je život na Marsu najbolje tražiti u dubokim podzemnim pećinama i u soli i ledu. Suha i hladna površina Marsa, sa visokim stepenom radijacije, smatra se nenaseljenom, ali podzemni prolazi hipotetički mogu biti pogodni za život, jer je moguće da imaju sposobnost da zaštite živa bića od površinskih faktora.
U protekih nekoliko godina na površini Marsa otkriveni su krateri vulkana i pećinski otvori. Kako su krateri prekriveni stvrdnutom lavom, smatra se da bi određeni dokazi o postojanju života mogli da postoje ispod nje.
Naučnici na zemlji su istražujući pećine ustanovili da u njima postoji aktivnost mikroba koji su drugačiji od površinskih, jer se uslovi u pećinama razlikuju od onih površini.
Potrebno je uraditi mnogo toga kako bi se na Marsu našla živa bića ili bar tragovi nekadašnjeg života, ali se pećine smatraju najboljom početnom tačkom. One nisu opasne za istraživanje, kako mnogi misle, jer su najverovatnije nastale tokom prirodnih procesa, pa nisu rizične kao rudnici, pošto su imale mnogo vremena da se oforme i stabilizuju.
Od ovoga postoje neki izuzeci – ako se pećina nalazi u oblasti sklonoj zemljotresima, trebalo bi biti pažljiviji tokom istraživanja.
Pećinski vazduh na Zemlji je biološki drugačiji od onoga na površini, pa bi i onaj u pećinama Marsa mogao da bude bolji od površinskog, oslobođen od reaktivnih komponenata iz atmosfere i pogodan za održavanje specifičnih oblika života koji ne moraju nužno da imaju sličan biohemijski sastav kao oni na Zemlji.